ابرهای قرقونجه پیدا…….
سفری تا سر کوه
به علی شق چه بالا بلند
جای همیشه خلوت من
بلندای سر رود و لب بیشه
پیدا ابادی ام همیشه
چه دلنواز دشت و دمن
همه لحظه های من
رود در زیر پایم
دشت چنار در بالا دست
و منظره پی زرد
غریب و پر درد
باغها همه در فرو دست
چه جلوه ها
در دل من نشست
پاییز است و هوا پس
ابرهای قرقونجه
پیدا از سر خش
مه ریخته در کشاله ی باغ کاظم
در تن کوه سرخی
باران گرفته
در کشتزار دربی
و نم نم باران
در صخره ها خشک وتر
حالا بارش باران شر و شر
من در پناه صخره و سنگ
تا باران بیاید بند
میگذرند لحظه ها درین هیاهو
حالا افتاب
زده از روبرو
تابیده بر سنگ ریزه وسنگ
دشتهای شسته خیس و خوشرنگ
زیر طاق رنگین کمان
دلا قدر خوش ثانیه ها بدان…..
خدا قوت اوحد اویی هوووو.یاد علی شق و چنار زنده شد../
خدا قوت پسر عمه بازم دمت گرم خیلی عالی بود . دیشب با عمو احمد همه شعراتو خوندیم .سلام خدمت خانواده برسونید .
زمستان گرامی سلام بر تو. خداقوت از ماست و خیلی خوشحالم که یاد کوه و صخره ای یا دشتی را زنده کنم که با خاطره هایت عجین است.
شکارچی کوه و دشت درود بر تو. سلامی چون بوی خوش اشنایی. تازه بجا اوردمت خب خیلی خوشحال شدم از زیارت مجازی تو و تشکر از الطاف عالی شما. حق یارت
خدا قوت جگر گوشه گرامی. باز هم مثل همیشه عالی سرودید. چیزی که شعرتون رو زیباتر میکنه اینه که توی همه لحظه های شعر خودتون هم حضور دارین و انگار دارین شعرتون را بازی میکنین و کاملا توی شعر محو میشین و این شعرتون رو دلنشینتر میکنه (سفری تا سر کوه به علی شق چه بالا بلند جای همیشه خلوت من …. من در پناه صخره و سنگ تا باران بیاید بند). :gol: :gol:
سلام جناب جگرگوشه
امیدوارم اون طرفا مث بقیه جاهای کشور بارون بباره و به قول شما شرشر هم بباره و دوباره رودخانه ها پرآب بشن اونقد که نتونیم ازشون رد شیم مث قدیما.
خسته نباشین :gol:
دلا قدر خوش ثانیه ها بدان…
فکر کنم این بار از لحاظ تعداد مکان های رودمعجن که تو شعرتون ذکر کرده بودین رکورد دار بود.
کوه علی شق هم جای جالبیه ، از روی علی شق به همه جای رودمعجن تسلط داری(البته به جز دربی) فکر نکنم جای دیگه ای این خصوصیت رو داشته باشه.
و یه سئوال : “مه ریخته در کشاله ی باغ کاظم” به چه معناست؟
زیر طاق رنگین کمان
دلا قدر خوش ثانیه ها بدان…..
جالب بود خداقوت هووووووووو
خدا قوت هوووو
میبینم که بی بارونی گرمسار دلتو هوایی کرده
سلام خیلی عالی بود :SS: ولی من نمیدونم کوه علی شق کجاست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ :gol:
@پاییزان
سرکار خانم پاییزان درود بر شما. بله دقیقا میرم به گذشته ها و همون حال و هوا. ممنون از توجهتون.
@افرا بهشتی
سلام خانم بهشتی انشاا… گفته شما تحقق پیدا کنه و حال و هوای ابادیهای ما و شما دگرگون بشه و از بازگشت شادمانه ی خوشی ها در حیتا بنویسیم و بخوانیم. یا حق
@محمد امیدوار
سلام بر جناب امیدوار. تشکر از لطف و توجه شما. و اما مه ریخته در کشاله ی باغ کاظم منظور ساعات اغازین بارش باران که معمولا با باد و طوفان و مه همراه است و اغلب اوقات استارت اولیه اش در قرقونجه میخورد که چسبیده به سورخی و باغ کاظم و ابشار است و مه چون منطقه ی ابشار معمولا سردتر است قابل رویت تر نسبت به بقیه جاهاست. انشا ا… مفهوم شده باشد.
@نوه دیگه حجی مراد
درود بر تو نوه دگه.اخرش نشناختمت بسکه فکر کردم مخم هنگ کرد. بازم تشکر از لطف تو
@نوه زارع
درووووووود بر نوه زارع. خدا کنه همه جا مثه اینجا بشه یه ماهه که هر روز اینجا بارون میاد شمال اینجا شعبه زده بعدشم خودت بودی حتی در بدترین سالها اینجا کم ابی نداره به لطف رودخانه ی حبله رود. فکر میکنم اینجا از پر اب ترین مناطق گرم کشور باشه. حق یارت
@یاس
سلام خانم یاس. نمیشه رودمعجنی باشین حتی اگر زادگاه والدین شما باشد رودمعجن و کوه یا به اصطلاح محلی کمر علی شق را نشنیده باشید . حتما شنیدید شاید مکانش در خاطرتان نیست و جهت اطلاع بگوییم که بلند ترین کوه سنگی که از داخل ابادی قابل رویت میباشد و پشت ان دشت چنار و کجرا و سرتینگل و ابشار است را کوه علی شق میگوییم. امیدوارم متوجه شده باشین.یا حق
سلام بر جناب جگر گوشه
با این شعرت ما رو هم هوایی کردی
یاد باغ کاظم افتادم و چاییهایی که اون بالا از آب چشمه اش می خوردیم
عالی بود… :SS:
@بی خیال
سلام بیخیال عزیز.اون باغ کاظم و اون مکانهای رویایی کم کم به سبب گرفتاریهای عصر مدرن همه خواب و خیال میشن و باید براشون یواش یواش بیخیالی طی کنیم و یاداوریشون رو به یه دنیای مجازی کفایت.مویید و منصور باشی
سلام ممنون از راهنماییتون بله متوجه شدم خیلی رو اون کوه رفتم ولی اسمشو نمیدونستم مرسی . :Y:
خدا قوت جگر گوشه. مثل همیشه از شعرتان بی نهایت لذت بردیم.
:gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: سلام بر رکورد دار شعر حیتا من فکر میکنم اگه تمام این سالها توی ده یا نزدیکی ان می بودی اصلا شاعر نمی شدی در حقیقت این درد غربته که باعث میشه ادم سفره دلشو بریزه روی کاغذ و این جور شاعرانه به توصیف ولایتش بپردازه درست همون کاری که شهریار کرد دوری از وطن و غربتش باعث شد تا بیاد بچه گی هاش کوه حیدر بابا رو اونقدر زیبا توصیف کنه که تمام ایرانیها ازش لذت ببرند واقعا که توصیفات زیبایی از وطن داشتی فقط در وزن شعری باید بیشتر دقت کنی مثلا در بند اول :سفری تا سر کوه
به علی شق چه بالا بلند ، اگه کلمه بالا حذف میشد وزن بهتری داشت .. این قسمت از شعرت منو برد به حال و هوای دبستان به شعر (باز باران)پاییز است و هوا پس
ابرهای قرقونجه
پیدا از سر خش
مه ریخته در کشاله ی باغ کاظم
در تن کوه سرخی
باران گرفته
در کشتزار دربی
و نم نم باران
در صخره ها خشک وتر
حالا بارش باران شر و شر
من در پناه صخره و سنگ
تا باران بیاید بند
خدا قوت هووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووو :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol: :gol:
@نوه حجی مراد
درود بر تونوه حجی مراد. خب این نظر شماست و برای ما هم عزیزه ولی ما کجا و …….
واما در مورد حس وطن پرستی اینکه هر کس نا خوداگاه وابسته به زادگاه خویش است و دوری از ان مثل جدایی مادر و فرزند میماند حال این دوری فرق نمیکند چه پنجاه کیلومتر چه هزاران کیلومتر فقط یه خورده پررنگ تر و کم رنگ تر دارد ولی کماکان زادگاه ان کشش را داردو همین کششهاست که واکنش میشود. تشکر از لطف تو حق یارت