آداب ورسوم ازدواج در رودمعجن

سلام بر حیتا نشینان با توجه به نزدیکی نوروز و گرم شدن بازار ازدواج تصمیم گرفتم آداب ورسوم ازدواج در روستایمان را برایتان بنویسم باشد که شما هم به خودتان تکانی بدهید وما در عید شیرینی نوش جان نمائیم

مراسم خواستگارى و ازدواج‏
۱ – شیوه همسریابى: البته اگر چه در گذشته همسریابى بیشتر بعهده خانواده‏ها بود یعنى بیشترین نقش را در تعیین عروس آینده و همسر فرزند خود بعنوان یک عضو خانواده با توجّه به نوع خانواده‏اى که در روستا وجودداشت یعنى خانواده گسترده پدر و مادرها و فامیل نزدیک مانند مادر بزرگ و پدر بزرگ و عموها و عمه‏ها و خاله‏ها و دائیها داشتند و کمتر پسر یا دختر در سرنوشت خود دخالتى داشتند ولى با توجه به تغییر و تحولاتى که در روستاها تحت تأثیر شهرها و ارتباط روستائیان با شهر و رشد وسایل حمل و نقل و ارتباط جمعى و بدنبال آن آگاهى مردم هر چند در افراد سالمند هنوز همان تعصبات سنتى باقى است ولى در حال حاضر اغلب پسرها و دخترها خود تصمیم مى‏گیرند که با چه کسى ازدواج کنند و همسر ایده‏آل خود را خود انتخاب مى‏کنند اگر چه رضایت پدر و مادر را در درجه بعد قرار مى‏دهند یعنى سعى مى‏کنند رضایت آنها را جلب کنند. لذا بعد از اینکه پسر دختر مورد نظر خود را براى همسرى برمى‏گزیند از طریق فامیل پدر و مادر را درجریان مى‏گذارد و علاوه بعلت کوچک بودن محیط و ارتباط نزدیک مردم روستا خیلى سریع یعنى مواردى در بین مردم پخش و قبل از اینکه ازدواج صورت گیرد مردم پدر، مادر، پسر و دختر را که مى‏بینند به آنها تبریک مى‏گویند و مى‏گویند شنیدم پسر شما دختر فلانى را مى‏خواهد که گاهى این ضرب المثل معروف را مطرح مى‏کنند. دِخَنَىِ عروس عروسى‏ دِخَنَىَ داماىْ خَبَرِنِىَ خلاصه وقتى که پدر و مادر متوجّه شدند حالا چه از طریق خود فرد یا فامیل که پسرشان دختر کسى را مى‏خواهد خانواده پسر به شور مى‏نشیند و در صورت به تفاهم رسیدن در مورد ازدواج پسرشان تصمیم مى‏گیرند. البته باید متذکر شویم که گاهى دختر و پسر به خانواده‏ها فشار مى‏آورند تا به این ازدواج تن در دهند و گاهى کار به جاهاى باریکى مى‏کشد که خانواده‏ها مجبور مى‏شوند على‏رغم میل باطنى به خاطر بعضى مسائل از جمله تفاوت پایگاههاى اجتماعى یا مناسب نبودن پسر یا دختر اجباراً قبول مى‏کنند و گاهى هم بعضى از خانواده‏ها چه دختر و چه پسر آنها را بخودشان وامى‏گذارند
مراسم خواستگارى:
بعد از توافق خانواده پسر در مورد انتخاب فرزندشان همسر آینده‏اش را و اینکه فهمید که دختر و پسر همدیگر را دوست دارند از طرف خانواده پسر فردى بعنوان نماینده به خانواده دختر فرستاده مى‏شود و ضمن مقدماتى که فرد خبره مى‏چیند براى اینکه کارى دارد یا چیزى مى‏خواهد بگونه‏اى مطلب را در میان مى‏گذارد مثلاً مى‏گوید شنیدم پسر فامیل ما دختر شما را مى‏خواهد درست است خانواده دختر اگر مایل باشند مى‏گویند آنها دنبال ما نمى‏آیند و الاَّ ما افتخار مى‏کنیم و گاهى هم خود خانواده دختر این پیشنهاد را به خانواده پسرى که احساس مى‏کنند دخترشان را مى‏خواهد مى‏کنند. این عمل را در روستا کدخدا کارى مى‏گویند یعنى همان خواستگارى که در شهرها مرسوم است. بعد از اینکه خانواده دختر ابراز تمایل کردند با توجّهى که صورت مى‏گیرد وقتى را براى خواستگارى رسمى در میان مى‏گذارند چرا که گاهى مرد خانه نیست زن تمایل دارد ولى مى‏گوید با مرد خانه (شوهرش) در میان بگذارم و هم با دختر و علاوه فامیل وابسته خبرش را به شمار مى‏دهم.
خواستگارى رسمى:
بعد از اینکه خانواده دختر اعلام آمادگى کردند فرد رابط وقتى را براى ملاقات دو خانواده و مذاکره از خانواده دختر مى‏گیرد و در زمان معین که معمولاً شبها این کار صورت مى‏گیرد عده‏اى از خانواده پسر البته مردان خانواده آنهم از بزرگان به خانه دختر مى‏روند و على‏رغم هماهنگى قبلى و گاهى هم سرزده بعد از رفتن و نشستن ابتدا به صحبت در مورد مسائل اجتماعى مى‏پردازند و سپس بزرگتر خانواده جریان ازدواج را مطرح و همان شب برنامه ازدواج را فراهم و سپس روز بعد صورت قباله‏اى را در حضور چند نفر از بزرگان ده تحت عنوان مهریه که در برگیرنده زمین و گوسفند و بز و خانه و باغ و در گذشته گاو و الاغ بود تهیه و حاضرین امضاء مى‏کنند. بعد خانواده داماد از فامیل یعنى زنان فامیل جهت بردن نشانى دعوت و زنان فامیل هم هر کدام هدیه‏اى را تحت عنوان خمچه که حاوى برنج یا قند و چایى یا چیز دیگرى است آماده و به خانواده داماد مى‏آورند سپس خمچه را بصورت دسته جمعى با آنچه خانواده داماد در نظر گرفته از جمله یک روسرى به خانه عروس مى‏برند در آنجا به خوردن چاى و شیرینى و رقص و پایکوبى مى‏پردازند و علاوه مردان هم مقدمات صیغه عقد را فراهم مى‏کنند که ابتدا توسط روحانى محل صیغه محرمانه خوانده مى‏شود و روز بعد براى آزمایشات و محضرى کردن عروس و داماد را پدرانشان به شهر مى‏برند و مراسم عقد و محضرى تمام مى‏شود در ضمن، همزمان با محضرى کردن وسایلى را که مرسوم است از جمله حلقه نامزدى و دیگر وسایل مانند جعبه توالت عروس و لباس و ساعت براى داماد مى‏خرند و بعد از محضرى کردن و گرفتن جواب آزمایشات به روستا برمى‏گردند.
ولى آنچه که مرسوم است و ریشه در گذشته دارد و ممکن است در دیگر مناطق نباشد و جامعه فعلى هم این را قبول نکند این است که بمحض خواندن صیغه عقد محرمانه پسر مى‏تواند به خانه دختر (نامزدش) رفته و با وى بخوابد حتى اگر آزمایشات و محضرى انجام نگیرد و به بعد موکول شود. و این قانون از گذشته بوده و در حال حاضر هم مرسوم است و رسم است که هر شب باید داماد به نامزد بازى برود.
رسومات بعد از عقد: ادامه دارد ….