محرم است

استواری سلیمان گفت:

به نام خدا خالق هر چه هست
درود بر سید بزرگوار و مداح اهل بیت جناب محزونی عزیز
بسیار زیبا بود
…..و سخنی که از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند. ز مکر دشمن و جنگ و قتال عاشورا // بدان که نی به نوا شد ز نینوای حسین.
به حضور شما عرض کنم من که هر چی تلاش کردم نتوانستم شعری در وصف حضرت سید شهدا بسرایم که از آن خوشنود باشم و قلبم آرام گیرد. لذا شعری که منصوب است به یکی از پادشاهان قاجار به نام ناصرالدین شاه به شما مداح اهل بیت تقدیم می کنم.
……و می بینیم حتی پادشاهان با همه فسق و فجوری که انجام می داده اند در برابر عظمت امام حسین (ع) سر تعظیم فرود می آوردند.
عشق بازی کار هر شیاد نیست این شکار دام هر صیاد نیست

عاشقی را قابلیت لازم است طالب حق را حقیقت لازم است

عشق از معشوق اول سر زند تا بعاشق جلوه ی دیگر دهد

تا بحدی که برد هستی از او سرزند صد شورش و مستی از او

شاهد این مدعی خواهی اگر بر حسین و حالت او کن نظر

روز عاشورا در آن میدان عشق کرد رو را جانب سلطان عشق

بار الها این سرم این پیکرم این علمدار رشید این اکبرم

این سکینه این رقیه این رباب این عروس دست و پا اندر خضاب

این من و این ساربان این شمر دون این تن عریان میان خاک و خون

این من و این ذکر یارب یاربم این من و این ناله های زینبم

پس خطاب آمد زحق کی شاه عشق ای حسین ای یکه تاز راه عشق

گر تو بر من عاشقی ای محترم پرده برکش من بتو عاشق ترم

غم مخور که من خریدار توام مشتری بر جنس بازار توام

هر چه بودت داده ای در راه ما مرحبا صد مرحبا خود هم بیا

خود بیا که میکشم من ناز تو عرش و فرشم جلمه پا انداز تو

لیک خود تنها نیا در بزم یار خود بیا و اصغرت را هم بیار

خوش بود در بزم یاران بلبلی خاصه در منقار او برگ گلی

خود تو بلبل گل علی اصغرت زودتر بشتاب سوی داورت