لازم نیست

بسم الله الرحمن الرحیم

لازم نیست

کنار سفره ی شامت نمک   اینک که   لازم   نیست

به قدری با نمک هستی ندارم شک که لازم نیست

شکر    می ریزد    از    کنج     لبانت    نازنین    من

کنار   زولبیا   اصلا   مرا   پشمک   که  لازم   نیست

درونم     شعله ور     گردیده   از     برق   نگاه    تو

دو چشمت شعله ها دارد تو را فندک که لازم نیست

نگاهت می کِشد ما را به هر جایی که می خواهی

مزن چشمان خود بر هم مرا چشمک که لارم نیست

لبانت   چون    لبو    و     لپ    تو     از   تافتون    بهتر

به هر جا تافتون باشد دگر  سنگک  که  لازم   نیست

به پیشت می زنم  وارو که  دامانت  به   دست  آرم

ندارم   طاقت   دوری   مرا  پشتک  که   لازم  نیست

بخوانم     از    نگاه     تو     هزاران     حرف     ناگفته

دو گوشم گر چه کر باشد مرا سمعک که لازم نیست

تو همچون چلچراغی   می درخشی  ای عزیز   من

برای دیدنت هر گز    مرا    عینک    که    لازم  نیست

دو تار موی تو   امشب   برای   بزم  ما     کافیست

برای حرکتی  موزون  مرا   تنبک   که    لازم  نیست

ندارم   وحشت  از   بابا   نه     از   مامان      مکارت

به وقت دیدن آنها   مرا   پوشک    که    لازم  نیست

به یک تیر   نگاهت    می شوم    ویرانه  تر    از بم

مخر از چین لامذهب تو را موشک   که لازم نیست

سلیمان    با   غزلهایت    بدست   آری   دل     دلبر

مکن خود را ذلیل زن تو را   جفتک  که   لازم نیست.