سرنوشت سمندرخان(قسمت دوم)

با سلام خدمت دوستان-در قسمت اول سرنوشت سمندر تا جایی پیش رفتیم که شاعر وصف اب و هوایی در شب طوفانی می نمود و سمندر خان در حال برگرداندن گوسفندانش از صحرا بود تا جایی که چراغهای فهندر دیده شد__(در ادامه )
مِیَمَه کَم کَمک از دور وِرْسَرْ
زسَرِ تِغْ چِراغایِ فِهندر#
د ِسَرِ گِردِنَه تا گِلّه جَم رَفْ
هوایِ آسِمو یِک هوْ دِهَمْ رَفْ#
به یَک هوْ پَیِه ها اُفتی دِغُرْ غُرْ
که رِخْت از آسِمو بَریشِ شُرْ شُرْ#
د ِزِرِ جَرْ جَرِ بَریشِ پُرْ کُوْ
گلَه کُپْ کِرد وچِپّوو دِ مِیَنْدوْ#
صدای غُرْغُرِپَیَه چِنو رَفْ
که گُفتی کوه وبَزَه زِرُ رو رَفْ#
چنوکه خَر به خورجینِ دِلَنگو
بِدَرْ کَنْد از گِلَه رو وِرْ بِیَوو#
زغالایِ که بو اَخْگَلِ اَتیشْ
به یگ هوکوشته رفت از اوِ بَریش#
دو بَرَه جَر جَرِ بَریش کم رفت
همه جا سَر به سَر پُر دود ودَم رَف#
مثالِ مِنقَلِ که با زِغالاشْ
برززن دبه اوْ دِ بالاش#
هوا هر چند اگه یک دفه بد رف
چه خُب بو پَیَه بو وزود رَد رفت#
همو شوْ اوْوِ کال از خَالقی بو
گُمارِ گله از کِل ممندلی بو#
سَرِ راه کِلَته تا فهندر
دِتَهِ کوچه بو خنه یْ سمندر#
سمندر خان که پِشْتَرْ رفته گَپّش
بِیه حَرفِش زِ چِل پَنجاهْ سال پِشْ#
سمندر خان سفیلِاشْ چِخْمَقی بو
نِوَسِه کِلْباسِیْنْ خانِ تِقی بو#
سفیلای چَخْمَقیشْ بو تا بِنَه گوشْ همیشه اَخْمُ و تَخْمِ بو دِ تَروشْ#
دِ بَرْجِشْ بو حسن غولْ شُوْ پِروکِه
مُرادْ اَلْمانْ دِ بَرْجِشْ بو چِغوکِه#
حریف او نبو هِشْکِه دِ مِیْدو
دِکوشتی غیرِ کِلْ مَمّدِ اوْغوو#
ولی بچره کِندَه یَخَنِشْ بو
همیشه تَه سِری خُورِ زَنِشْ بو#
که دهقو کَرَه وخَلَمْه چِرو بو
َازی خانی فقط اِسمِش از او بو#
نماشم هر که از کوچه گذر داشت
زِ نِقْ نِقِ سمندر خان خبر داشت#
همیشه داد او از گُشنِگی بو
نگاهش دائما ور دگ رگی بو#
اوردگ تاس کلجوش سکینه
هنوز میست سر سفره بشینه#
سمندرخان تشر ز یک نسه
بری مو زود برزن دو سه کسه#
که اوغذر کار دمون باغ قول رفت
سر و جونم مگی نرمو نهول رفت#
خرم د بزه نی اوسارشر کند
از اونجه ور حدی برموش ور کند#
تمام بزه هار مو دویم
به بزه پشت قندشتو رسیم#
کتلش افتیه بو واز د پایین
سر تلخ کلته قرایی#
تا اوردم کتله اور به خنه
برم نه دست و پا موند و نه شنه#
مو از کله سحر هیچه نخوردم
بری نخروش دو لقمه نو نبردم#
گمونم بی پیر تو دستی دستی
دو لت تفتو د لقمه مو نبستی#
شکمبه قرمه قیمه د پستوو
دلنگو مشک شیرازه د ایوو#
کشیم ارغنک ور پشت پستو
نیاوردی دو تا قلیه خدی نو #
طغار مسکه ر یک روزه خوردی
بری مو یک قشق روغن نوردی#
دلم قش کرده بره یک نرمه قیماق
کو گوشتای شیشک پروری چاق#
کو او بره که د چشمه فرنگی
ز قچقی خدی گرگا مجنگی#
و یا او بزغله تزی جونی
که وردم میمه تا حمومی#
همو جوزای کلته روغنی کو
و یا او هندونای ده منی کو#
زرنگ خربزای استقر کو
همه اینای که گفتم بی پیر کو
(ادامه دارد…)