تبریک

مجتبی عبدالهی گفت:

گزارش یک دفاع :
من که رسیدم سالن دانشکده تاریخ دانشگاه شهید بهشتی نیمه پر بود . حدود ۷۰ تا جای خالی دیده می شد . مثل همیشه تعداد خانم ها بیشتر از آقایون بود . معمولا پایان نامه ها توی یه کلاس برگذار میشه اما با پیش بینی هایی که کرده بودیم از دانشکده درخواست سالن اصلی رو داشتیم و بعد از کلی مخالفت رئیس دانشکده راضی شد سالن اصلی دانشکده رو در اختیار ما قرار بده. اساتید در جایگاه خودشون قرار گرفتند و از علی اکبر هم خواستند که بره در جایگاه دانشجو . از او خواستند که در فاصله ۲۰ دقیقه خلاصه ای از آنچه نگارانده توضیح بده. جلوی میز علی اکبر، دو تا دسته گل بزرگ گذاشته بودند که روی هر کدام یه نوشته بود که نشان از اشخاص تقدیم کننده داشت :
( از طرف همکلاسی هات : سعید ، محمد و بهرام )
( امیدوارم از پایان نامه عمرتم بتونی دفاع کنی : از طرف هم اتاقیت علی )
( به یاد خاطرات مشترک دانشجویی مان و به امید آینده ،از طرف سپیده )
سالن تقریبا پر شده بود . گوشه ای از سالن روی یک میز بسته های تشویقی تجذیبی پذیرایی هایی بود که از صبح بسته بندی بنده کرده بودیم . تلاشمان این بود متفاوت باشد و داخل هر بسته پلاستیکی یک انبه و یک عدد گالینابلانکا گذاشته بودیم. گمان اصلی مان برای شلوغی سالن هم همین گالینابلانکا بود . این روزها مگر مرغ میتوان خرید .
علی شروع کرد ، سکوتی رضاخانی همه جا را فرا گرفته بود و او با صدای رسای رضا خانی آنچنان داد سخت به میان می آورد که ………..
( یادداشت های یک خالی بند )